Τα δύο μέρη του αγάλματος ανακαλύφθηκαν σε διαφορετικές εποχές (μεταξύ του δέκατου όγδοου και του εικοστού αιώνα) στην Λεντίνη (Lentini) μία από τις παλαιότερες Ελληνικές αποικίες στη Σικελία, και εκτίθονταν ξεχωριστά σε μουσείο των Συρακουσών, και σε μουσείο της Κατάνιας.
Ο κούρος είναι ένας τύπος Ελληνικού αγάλματος που απεικονίζει έναν νεαρό άνδρα σε στατική θέση, με τελετουργική ή αναθηματική λειτουργία πολύ διαδεδομένη στις αρχαϊκές και κλασικές περιόδους, μεταξύ του έβδομου και του πέμπτου αιώνα π.Χ.
Χρονολογείται από την ύστερη αρχαϊκή περίοδο ( περ. 530-490 π.Χ.) και είναι κατασκευασμένος από ένα ενιαίο μπλοκ λευκού μαρμάρου και πιθανών προέρχεται από τα Κυκλαδίτικα νησιά.
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από διάφορους κλάδους, οι οποίοι μελέτησαν από κοινού τον κορμό και το κεφάλι, διαπίστωσαν ότι τα δύο μέρη πράγματι ανήκαν σε ένα άγαλμα, ολοκληρώνοντας το σχολαστικό έργο διατήρησης και την ένωση των δύο μερών, η οποία τώρα στηρίζεται σε μια βάση από γκρι Μάρμαρο που κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Giacomo Rizzo.
«Με την υποστήριξη αυτής της πρωτοβουλίας», σημειώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος της Σικελίας, Raffaele Bonsignore, «έχουμε βοηθήσει να επαναφέρουμε στη ζωή ένα έργο εξαιρετικής ομορφιάς. Προωθώντας μια πολύτιμη μαρτυρία του παρελθόντος όπως ο κούρος που έχει αποκατασταθεί, αποτελεί μέρος της αποστολής μας για την προώθηση της τέχνης και του πολιτισμού, με την υποστήριξη επιστημονικών πρωτοβουλιών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου