Απελατίκια,
βαρδούκια,
ματζούκια,
ραβδία,
σιδηροράβδια,
ρόπαλα και
κορύνες.
Ονομασίες που χρησιμοποιήθηκαν στη μεσαιωνική ελληνική για να αποδώσουν
παρόμοια θλώντα όπλα που στα αγγλικά αποδίδονται με τον όρο "mace".
Ο κεφαλοθραύστης δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές όπλο στην αρχαία Ρωμαϊκή
αυτοκρατορία. Από τα τέλη του 3ου μΧ αιώνα η χρήση του στην ανατολή
γίνεται συχνότερη, υπό την επίδραση και για την αντιμετώπιση των βαριά
οπλισμένων Περσών ιππέων.
Αποτέλεσε όπλο με ευρεία χρήση από διαφορετικές μονάδες. Mε απελατίκια ήταν οπλισμένοι οι
απελάτες, ληστές των βουνών ουσιαστικά, αλλά και οι
ακρίτες που αντιμετώπιζαν τόσο αυτούς, όσο και τους μουσουλμάνους επιδρομείς. Παρόμοια όπλα έφεραν όμως και οι
κατάφρακτοι ιππείς, ελίτ των ταγμάτων, καθώς και ανώτατοι αξιωματούχοι για τους οποίους και αποτελούσε εκτός από όπλο και
σύμβολο εξουσίας. Ακόμη και ο ίδιος ο αυτοκράτορας έκανε χρήση της πολεμικής ράβδου.