Μια μυστηριώδης υπόθεση είχε αναστατώσει τη Μεγάλη Βρετανία και είχε τραβήξει επάνω της όλα τα φώτα της δημοσιότητας.
Όπως διαβεβαίωναν τρεις πασίγνωστοι λονδρέζοι γιατροί, το φάντασμα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ έκανε την εμφάνισή του, στο σπίτι που έμενε ο διάσημος δημιουργός του Σέρλοκ Χολμς.
Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην πλατεία Ντέβονσαϊρ, στο Λονδίνο. Ο Κόναν Ντόυλ έμενε εκεί για αρκετά χρόνια. Όταν πέθανε το 1930, αγόρασε την οικία ο Δρ. Ρίτσαρντ Τίμπεργκ, ο οποίος νοίκιασε τους δύο ορόφους του κτιρίου σε δύο συναδέλφους του, ενώ ο ίδιος αποφάσισε να μείνει με την οικογένειά του στον τρίτο όροφο.
Κάποια στιγμή, οι τρεις τους συναποφάσισαν να εγκαταστήσουν ασανσέρ στο οίκημα, προκειμένου να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους. Από τότε, όμως, πολύ περίεργα φαινόμενα άρχισαν να συμβαίνουν μέσα στο σπίτι.
Στην αρχή, κανείς δεν έδωσε τη δέουσα σημασία, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, τα περίεργα γεγονότα πλήθαιναν σε συχνότητα και σε ένταση, ώσπου οι ένοικοι καταλήφθηκαν από τρόμο.
Κάθε φορά που ένας ασθενής επισκεπτόταν τον δόκτορα Ρίτσαρντ Τίμπεργκ, τα παραθυρόφυλλα χτυπούσαν με τέτοια δύναμη και μανία, λες και ξαφνικά ξεσπούσε ισχυρότατη θύελλα.
Ειδικοί εμπειρογνώμονες, όπως ο διευθυντής του περιοδικού “Επιθεώρηση Πνεύματος” Χιούμπερτ Φόρεστερ, κλήθηκαν για να εκφέρουν τη γνώμη τους. Όλοι υποστήριξαν τελικώς, πως τα φαινόμενα υποκινούνταν από το πνεύμα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, ο οποίος ήθελε να εκδικηθεί τους γιατρούς, που είχαν επέμβει με κάθε σύγχρονο τρόπο, στην αγαπημένη του οικία.
Μα, δυστυχώς, υπήρξε κι ένας ακόμα πιο σημαντικός και καθοριστικός λόγος, που εξηγούσε την αντιπάθεια του εκλιπόντος συγγραφέα προς τους γιατρούς.
Τον Οκτώβριο του 1918, μέσα σε αυτό το ίδιο σπίτι, άφησε την τελευταία του πνοή ο πρωτότοκος γιος του συγγραφέα, ο Κίνγκσλεϊ, που είχε προσβληθεί από ισπανική γρίπη. Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ θεώρησε υπεύθυνους για την τραγική απώλεια του γιου του τους θεράποντες ιατρούς του. Κατά τη γνώμη του, θα μπορούσαν να τον είχαν σώσει, αν του είχαν αφιερώσει περισσότερη φροντίδα και χρόνο.
Τελικά, ο Κίνγκσλεϊ κατέληξε κι ο Κόναν Ντόυλ, που τον υπεραγαπούσε, έμεινε ψυχικά διαλυμένος κι ολότελα απαρηγόρητος.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε σε άρθρο της εφημερίδας “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ”, στις 16/06/1961…
Όπως διαβεβαίωναν τρεις πασίγνωστοι λονδρέζοι γιατροί, το φάντασμα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ έκανε την εμφάνισή του, στο σπίτι που έμενε ο διάσημος δημιουργός του Σέρλοκ Χολμς.
Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην πλατεία Ντέβονσαϊρ, στο Λονδίνο. Ο Κόναν Ντόυλ έμενε εκεί για αρκετά χρόνια. Όταν πέθανε το 1930, αγόρασε την οικία ο Δρ. Ρίτσαρντ Τίμπεργκ, ο οποίος νοίκιασε τους δύο ορόφους του κτιρίου σε δύο συναδέλφους του, ενώ ο ίδιος αποφάσισε να μείνει με την οικογένειά του στον τρίτο όροφο.
Κάποια στιγμή, οι τρεις τους συναποφάσισαν να εγκαταστήσουν ασανσέρ στο οίκημα, προκειμένου να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους. Από τότε, όμως, πολύ περίεργα φαινόμενα άρχισαν να συμβαίνουν μέσα στο σπίτι.
Στην αρχή, κανείς δεν έδωσε τη δέουσα σημασία, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, τα περίεργα γεγονότα πλήθαιναν σε συχνότητα και σε ένταση, ώσπου οι ένοικοι καταλήφθηκαν από τρόμο.
Κάθε φορά που ένας ασθενής επισκεπτόταν τον δόκτορα Ρίτσαρντ Τίμπεργκ, τα παραθυρόφυλλα χτυπούσαν με τέτοια δύναμη και μανία, λες και ξαφνικά ξεσπούσε ισχυρότατη θύελλα.
Ειδικοί εμπειρογνώμονες, όπως ο διευθυντής του περιοδικού “Επιθεώρηση Πνεύματος” Χιούμπερτ Φόρεστερ, κλήθηκαν για να εκφέρουν τη γνώμη τους. Όλοι υποστήριξαν τελικώς, πως τα φαινόμενα υποκινούνταν από το πνεύμα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, ο οποίος ήθελε να εκδικηθεί τους γιατρούς, που είχαν επέμβει με κάθε σύγχρονο τρόπο, στην αγαπημένη του οικία.
Μα, δυστυχώς, υπήρξε κι ένας ακόμα πιο σημαντικός και καθοριστικός λόγος, που εξηγούσε την αντιπάθεια του εκλιπόντος συγγραφέα προς τους γιατρούς.
Τον Οκτώβριο του 1918, μέσα σε αυτό το ίδιο σπίτι, άφησε την τελευταία του πνοή ο πρωτότοκος γιος του συγγραφέα, ο Κίνγκσλεϊ, που είχε προσβληθεί από ισπανική γρίπη. Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ θεώρησε υπεύθυνους για την τραγική απώλεια του γιου του τους θεράποντες ιατρούς του. Κατά τη γνώμη του, θα μπορούσαν να τον είχαν σώσει, αν του είχαν αφιερώσει περισσότερη φροντίδα και χρόνο.
Τελικά, ο Κίνγκσλεϊ κατέληξε κι ο Κόναν Ντόυλ, που τον υπεραγαπούσε, έμεινε ψυχικά διαλυμένος κι ολότελα απαρηγόρητος.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε σε άρθρο της εφημερίδας “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ”, στις 16/06/1961…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου